𝑫𝒆 𝒗𝒆𝒓𝒍𝒐𝒓𝒆𝒏 𝒛𝒐𝒐𝒏

En Hij zei: Een zeker mens had twee zonen.Β En de jongste van hen zei tegen zijn vader: Vader, geef mij het deel van de goederen datΒ mijΒ toekomt. En hij verdeelde zijn vermogen onder hen.Β En niet veel dagen daarna maakte de jongste zoon alles te gelde en reisde weg naar een ver land en verkwistte daar zijn vermogen in een losbandig leven.Β En toen hijΒ erΒ alles doorgebracht had, kwam er een zware hongersnood in dat land en begon hij gebrek te lijden.Β En hij ging heen en voegde zich bij één van de burgers van dat land, en die stuurde hem naar zijn akkers om de varkens te weiden.Β En hij verlangde ernaar zijn buik te vullen met de schillen, die de varkens aten, maar niemand gaf hem die.Β En nadat hij tot zichzelf gekomen was, zei hij: Hoeveel dagloners van mijn vader hebben brood in overvloed en ik kom om van honger.Β Ik zal opstaan en naar mijn vader gaan en tegen hem zeggen: Vader, ik heb gezondigd tegen de hemel en tegenover u.Β En ik ben het niet meer waard uw zoon genoemd te worden. Maak mij als één van uw dagloners.Β En hij stond op en ging naar zijn vader. En toen hij nog verΒ van hem verwijderdΒ was, zag zijn vader hem en deze was met innerlijke ontferming bewogen en hij sneldeΒ hem tegemoet, viel hem om de hals en kuste hem.Β En de zoon zei tegen hem: Vader, ik heb gezondigd tegen de hemel en tegenover u. Ik ben niet meer waard uw zoon genoemd te worden.Β Maar de vader zei tegen zijn dienaren: Haal het beste gewaad tevoorschijn en trek het hem aan en geef hem een ring aan zijn hand en sandalen aan zijn voeten.Β En breng het gemeste kalf en slacht het, en laten we eten en vrolijk zijn.Β Want deze, mijn zoon, was dood en is weer levend geworden. En hij was verloren en is gevonden. En zij begonnen vrolijk te zijn.Β Zijn oudste zoon nu was op de akker. En toen hij dichter bij huis kwam, hoorde hij muziek en reidans.Β En nadat hij één van de knechten bij zich geroepen had, vroeg hij wat er aan de hand was.Β Deze nu zei tegen hem: Uw broer is gekomen en uw vader heeft het gemeste kalf geslacht, omdat hij hem weer gezond teruggekregen heeft.Β Maar hij werd boos en wilde niet naar binnen gaan. Toen ging zijn vader naar buiten en spoorde hem aan.Β Maar hij antwoordde en zei tegen zijn vader: Zie, ik dien uΒ alΒ zoveel jaren en heb nooit uw gebod overtreden en u hebt mij nooit een bokje gegeven om met mijn vrienden vrolijk te zijn.Β Maar nu deze zoon van u gekomen is, die uw bezit met hoeren opgemaakt heeft, hebt u voor hem het gemeste kalf geslacht.Β En hij zei tegen hem: Kind, jij bent altijd bij mij en al het mijne is van jou.Β Wij zouden dan vrolijk en blij moeten zijn, want deze broer van jou was dood en is weer levend geworden. En hij was verloren en is gevonden – Lucas 15:11-32

De les voor ons

Wat een prachtig verhaalΒ waar zoveel verborgen lessen in zitten is dit toch. Het mooiste beeld vind ik toch wel dat de Vader naar hem toe snelde. Hij stond al op hem te wachten. Hij was verloren en is gevonden zoals de Vader tegen de oudste broer zegt.Β God wil dat we thuiskomen bij Hem. Gods liefde is constant aanwezig en wacht op ons. Hij zal ons komen zoeken en ons kansen geven om te reageren, maar Hij dwingt ons niet tot Hem te komen. Hij wacht geduldig totdat we zelf tot bezinning komen en dan ontvangt Hij ons met open armen.

Ik deel graag weer een lied met jullie en vandaag is dat Love movedΒ first

This is the story of a runaway
With no way home and no way out
I threw the best of me away
I had my chance, it’s too late now
Too far gone and too ashamed
To think that you’d still know my name
But love refused to let my story end that way

You didn’t wait for me to find my way to You
I couldn’t cross that distance even if I wanted to
You came running after me
When anybody else would’ve turned and left me at my worst
Love moved first

What kind of grace, relentless grace
Would chase this rebel down
Crawl into this prisoners cage
Take my hand and pull me out
You knew I couldn’t make the change
So You became the change in me
And now I live to tell the story
Of the God who rescues
You didn’t wait for me to find my way to You
I couldn’t cross that distance even if I wanted to
You came running after me
When anybody else would’ve turned and left me at my worst
Love moved first

From the throne to the manger
From a manger to the grave
Your cross is the proof
Love made the first move
From a grave meant to keep You
To a stone rolled away
Your cross is the proof
Love made the first move

I remember where You found me
I’m amazed by where I stand
Your cross is the proof
That love made the first move

You didn’t wait for me to find my way to You
I couldn’t cross that distance even if I wanted to
You came running after me
When anybody else would’ve turned and left me at my worst
Love moved first

Oh-oh, oh-oh
Love moved first