𝑫𝒂𝒂𝒓 𝒓𝒖𝒊𝒔𝒕 𝒍𝒂𝒏𝒈𝒔 𝒅𝒆 𝒘𝒐𝒍𝒌𝒆𝒏

Daar ruist langs de wolken een lief’lijke Naam,
die hemel en aarde verenigt te zaam,
Geen naam is er zoeter en beter voor ‘t hart,
Hij balsemt de wonden en heelt alle smart.
Kent gij, kent gij, die Naam nog niet?
Die Naam draagt mijn Heiland, mijn lust en mijn lied!

Die naam is naar waarheid mijn Jezus ook waard,
want Hij kwam om zalig te maken op aard
zo lief had Hij zondaars, dat Hij voor hen stierf,
genade bij God door Zijn zoenbloed verwierf.
Kent gij, kent gij, die Jezus niet,
die om ons te redden, de hemel verliet?

Eens buigt zich ook alles voor Jezus in ‘t stof
en d’ Engelen zingen voortdurend Zijn lof.
O mochten w’ om Jezus verheerlijkt eens staan,
dan hieven wij juichend de jubeltoon aan:
Jezus, Jezus, Uw naam zij d’ eer,
want Gij zijt der mensen en engelen Heer!

Daar ruist langs de wolken – Johannes de Heer 33